Η γέφυρα πάνω από τον Δούναβη ανάμεσα στην πόλη
Ρούσε, της Βουλγαρίας και το Γκιουργκίου της Ρουμανίας, είναι κάτι
περισσότερο από μία απλή γέφυρα που σε πάει στην απέναντι όχθη. Η Γέφυρα
Φιλίας, όπως ονομάζεται, συμβολίζει δύο χώρες που ανακαλύπτουν σήμερα η
μία την άλλη. Είναι επίσης, το σημείο όπου δύο από τα μεγάλα αλφάβητα
της Ευρώπης συναντιούνται. Από την πλευρά της Ρουμανίας κυριαρχεί το
λατινικό αλφάβητο, ενώ στη Βουλγαρική όχθη χρησιμοποιούν το κυριλλικό.
Αν σταθείς στη γέφυρα και κοιτάξεις προς τη πλευρά της Βουλγαρίας, θα πάρεις μία γεύση από την ομορφιά του Ρούσε. Μία βόλτα στην μεγάλη αυτή βουλγαρική πόλη, που βρίσκεται στις όχθες του Δούναβη θα σε κάνει να καταλάβεις γιατί την αποκαλούν "Μικρή Βιέννη". Οι υπέροχοι αρχιτεκτονικοί συνδυασμοί της με στοιχεία μπαρόκ, ροκοκό, αρ- νουβό αντικατοπτρίζουν τα αρχιτεκτονικά κύματα που έφθασαν από την Δυτική Ευρώπη καταπλέοντας το μεγάλο ποταμό στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου.
Κοιτάζοντας από την άλλη πλευρά του ποταμού είναι το Giurgiu. Σε αντίθεση με το Ρούσε, η πόλη αυτή της Ρουμανίας βρίσκεται μακριά από τις όχθες του ποταμού. Αν βρεθείς εκεί αξίζει να κάνεις μία ήρεμη βόλτα στα δρομάκια της, να επισπευτείς το ιστορικό μουσείο "Θεοχάρι Αντονέσκου" και την εκκλησία "Σφίντου Γκεόργκε" ή να απολαύσεις έναν καφέ κοντά στο Πύργο με το Ρολόι, στην κεντρική πλατεία.
Πριν οι δύο χώρες ενταχθούν στην ΕΕ, το 2007, ο Δούναβης αποτελούσε σύνορο. Σήμερα, ο ποταμός αποτελεί σημείο συνάντησης πολιτισμών. Η στενή επαφή που έχουν οι δύο λαοί, έχει δημιουργήσει κοινό ενδιαφέρον για τη γλώσσα της απέναντι όχθης. "Όταν ξεκίνησαν να μαθαίνουν τη γλώσσα, οι Ρουμάνοι θυμήθηκαν ότι οι πρόγονοι τους χρησιμοποιούσαν το κυριλλικό αλφάβητο στο παρελθόν, ενώ οι Βούλγαροι συνειδητοποίησαν πόσες κοινές λέξεις υπάρχουν ανάμεσα στις δυο γλώσσες", εξηγεί η καθηγήτρια Mimi Kornazheva, διευθύντρια του Βούλγαρο-ρουμανικού Διαπανεπιστημιακού Ευρωπαϊκού Κέντρου (BRIE). Το πανεπιστήμιο είναι μοναδικό στη νοτιοανατολική Ευρώπη: τα δύο πρώτα εξάμηνα γίνονται και στις δύο πόλεις ώστε οι Βούλγαροι σπουδαστές να μάθουν ρουμάνικα και οι Ρουμάνοι βουλγάρικα.
Το BRIE αυτή τη στιγμή πραγματοποιεί μία μελέτη που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, για τη διασυνοριακή ταυτότητα. Οι πρώτες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι κάτοικοι των παραμεθόριων περιοχών, στην προσπάθεια τους να έρθουν πιο κοντά και να γνωρίσουν καλύτερα ο ένας τον άλλο, αναπτύσσουν μία νέα ταυτότητα με ένα φυσικό τρόπο που τους βοηθά να ξεπεράσουν τις διαφορές τους.
Τώρα, οι τοπικές αρχές εργάζονται σε ένα πρόγραμμα με σκοπό την μεταμόρφωση των δύο πόλεων σε μία ενιαία. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται με 950.000 € από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Τα σχέδια περιλαμβάνουν την κατασκευή αστικού σιδηρόδρομου ανάμεσα στις δύο πόλεις, τη δημιουργία επιχειρήσεων που θα προσφέρουν 10.000 θέσεις εργασίας, την κατασκευή δύο νέων σύγχρονων χώρων αλλά και την κατασκευή μίας δεύτερης γέφυρας πάνω από το Δούναβη, ανάμεσα στις δύο πόλεις.
Η ανανεωμένη συνεργασία είναι η αντανάκλαση ενός κοινού παρελθόντος. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα και οι Ρουμάνοι χρησιμοποιούσαν το κυριλλικό αλφάβητο και οι λειτουργίες πραγματοποιούνταν στην εκκλησιαστή σλαβονική γλώσσα. Πολλές τοπικές εκκλησίες σώζουν επιγραφές με σλαβονικά γράμματα που γράφτηκαν από τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο τον 9ο αιώνα μ.Χ.
http://www.europarl.europa.eu/news/el/news-room/content/20140306STO37815/
6/3/14
Αν σταθείς στη γέφυρα και κοιτάξεις προς τη πλευρά της Βουλγαρίας, θα πάρεις μία γεύση από την ομορφιά του Ρούσε. Μία βόλτα στην μεγάλη αυτή βουλγαρική πόλη, που βρίσκεται στις όχθες του Δούναβη θα σε κάνει να καταλάβεις γιατί την αποκαλούν "Μικρή Βιέννη". Οι υπέροχοι αρχιτεκτονικοί συνδυασμοί της με στοιχεία μπαρόκ, ροκοκό, αρ- νουβό αντικατοπτρίζουν τα αρχιτεκτονικά κύματα που έφθασαν από την Δυτική Ευρώπη καταπλέοντας το μεγάλο ποταμό στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου.
Κοιτάζοντας από την άλλη πλευρά του ποταμού είναι το Giurgiu. Σε αντίθεση με το Ρούσε, η πόλη αυτή της Ρουμανίας βρίσκεται μακριά από τις όχθες του ποταμού. Αν βρεθείς εκεί αξίζει να κάνεις μία ήρεμη βόλτα στα δρομάκια της, να επισπευτείς το ιστορικό μουσείο "Θεοχάρι Αντονέσκου" και την εκκλησία "Σφίντου Γκεόργκε" ή να απολαύσεις έναν καφέ κοντά στο Πύργο με το Ρολόι, στην κεντρική πλατεία.
Πριν οι δύο χώρες ενταχθούν στην ΕΕ, το 2007, ο Δούναβης αποτελούσε σύνορο. Σήμερα, ο ποταμός αποτελεί σημείο συνάντησης πολιτισμών. Η στενή επαφή που έχουν οι δύο λαοί, έχει δημιουργήσει κοινό ενδιαφέρον για τη γλώσσα της απέναντι όχθης. "Όταν ξεκίνησαν να μαθαίνουν τη γλώσσα, οι Ρουμάνοι θυμήθηκαν ότι οι πρόγονοι τους χρησιμοποιούσαν το κυριλλικό αλφάβητο στο παρελθόν, ενώ οι Βούλγαροι συνειδητοποίησαν πόσες κοινές λέξεις υπάρχουν ανάμεσα στις δυο γλώσσες", εξηγεί η καθηγήτρια Mimi Kornazheva, διευθύντρια του Βούλγαρο-ρουμανικού Διαπανεπιστημιακού Ευρωπαϊκού Κέντρου (BRIE). Το πανεπιστήμιο είναι μοναδικό στη νοτιοανατολική Ευρώπη: τα δύο πρώτα εξάμηνα γίνονται και στις δύο πόλεις ώστε οι Βούλγαροι σπουδαστές να μάθουν ρουμάνικα και οι Ρουμάνοι βουλγάρικα.
Το BRIE αυτή τη στιγμή πραγματοποιεί μία μελέτη που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, για τη διασυνοριακή ταυτότητα. Οι πρώτες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι κάτοικοι των παραμεθόριων περιοχών, στην προσπάθεια τους να έρθουν πιο κοντά και να γνωρίσουν καλύτερα ο ένας τον άλλο, αναπτύσσουν μία νέα ταυτότητα με ένα φυσικό τρόπο που τους βοηθά να ξεπεράσουν τις διαφορές τους.
Τώρα, οι τοπικές αρχές εργάζονται σε ένα πρόγραμμα με σκοπό την μεταμόρφωση των δύο πόλεων σε μία ενιαία. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται με 950.000 € από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Τα σχέδια περιλαμβάνουν την κατασκευή αστικού σιδηρόδρομου ανάμεσα στις δύο πόλεις, τη δημιουργία επιχειρήσεων που θα προσφέρουν 10.000 θέσεις εργασίας, την κατασκευή δύο νέων σύγχρονων χώρων αλλά και την κατασκευή μίας δεύτερης γέφυρας πάνω από το Δούναβη, ανάμεσα στις δύο πόλεις.
Η ανανεωμένη συνεργασία είναι η αντανάκλαση ενός κοινού παρελθόντος. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα και οι Ρουμάνοι χρησιμοποιούσαν το κυριλλικό αλφάβητο και οι λειτουργίες πραγματοποιούνταν στην εκκλησιαστή σλαβονική γλώσσα. Πολλές τοπικές εκκλησίες σώζουν επιγραφές με σλαβονικά γράμματα που γράφτηκαν από τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο τον 9ο αιώνα μ.Χ.
http://www.europarl.europa.eu/news/el/news-room/content/20140306STO37815/
6/3/14
No comments :
Post a Comment
Only News